Habitat 67 to charakterystyczny budynek w kanadyjskim Montrealu. Został zaprojektowany przez  studenta McGill University – Moshe Safdiego. Była to jego praca dyplomowa na architekturze, a sam budynek powstał przy okazji wystawy światowej – Expo 67. Kompleks położony jest w dzielnicy Cité du Havre, na długim, wąskim półwyspie, nad rzeką Świętego Wawrzyńca. Mimo iż znajduje się blisko centrum, nie jest z nim dobrze skomunikowany. Ministerstwo Kultury Quebec 26 lutego 2009 roku wpisało Habitat 67 na listę obiektów zabytkowych.

Zamysł architekta

Przy projektowaniu Safdie czerpał inspiracje ze starych miasteczek położonych w górzystych terenach Włoch. W rezultacie powstał obiekt przypominający poukładane na siebie kostki. Architekt poprzez taki projekt budynku chciał osiągnąć zabudowę wielorodzinną posiadającą komfort mieszkania w domu jednorodzinnym. Mieszkania miały zapewniać zdecydowanie większą prywatność i przestrzeń niż w bloku, lepszy dostęp do światła i powietrza. Miały także umożliwić posiadanie przez mieszkańców własnego tarasu-ogródka, znajdującego się na dachu sąsiada, który można wykorzystać zarówno do wypoczynku jak i upraw.

Efekt końcowy projektu

Habitat 67 został wykonany z 354 wcześniej przygotowanych elementów, a na miejscu budowy nałożonych na siebie i połączonych metalowym szkieletem. Safdie zaplanował kompleks na aż 1200 lokali, jednak w momencie oddania go do użytku wybudowano tylko 158 mieszkań w 16 rodzajach. Były one różnej wielkości – powstały zarówno nieduże kawalerki jak i mieszkania osiągające prawie 170 metrów kwadratowych. Na przestrzeni lat liczba mieszkań zmniejszyła się poprzez połączenie niektórych z nich. Wszystkie lokale ułożone są na 12 piętrach, a cała bryła budynku zajmuje prawie 22,2 tysiące metrów kwadratowych. Niektóre mieszkania znajdują się nawet na 3 kondygnacjach. Mieszkańcy Habitat 67 mają do dyspozycji aż 6 wind, a także swoiste chodniki na piętrach 4 z 12 pięter, które zapewniają bezpośredni dostęp do mieszkań.

Projekt Safdie’go zaprezentowany na wystawie światowej w 1967 roku zrobił na odwiedzających niemałe wrażenie. Architekt chciał także rozpocząć nową erę w budownictwie. Zakładał, że rozwiąże tym samym problem przeludnienia oraz zapewni większą kontrolę nad rozwojem przedmieść. Miał aspiracje, aby jego projekt stosowany był na globalną skalę. Okazało się jednak, że koszty tejże budowli, sięgnęły około 17 milionów dolarów kanadyjskich i znacząco przewyższały te w normalnej zabudowie. Nieopłacalność projektu sprawiła, że pomysłu dalej nie kontynuowano. Analitycy sądzą jednak, że gdyby kompleks został zrealizowany w całości, jak zakładał projekt, wówczas mogłoby się okazać, iż cena jednostkowa mieszkania byłaby akceptowalna. Receptą na mniejsze koszty mogłoby być również postawienie kilku podobnych budynków, składających się z tych samych elementów. Oczywiście, na świecie powstały jeszcze budowle inspirowane kompleksem Habitat 67, jednak również są one zakwalifikowane jako interesujące budowle, niemające ekonomicznego uzasadnienia. Obecnie Habitat jest elitarnym obiektem, za mieszkanie w którym trzeba zapłacić sporą sumę pieniędzy.