Wśród wielu kanadyjskich drapaczy chmur można wyróżnić jedną nieco inną – smukłą i strzelistą – to Canada’s National Tower - wieża telewizyjna, wznosząca się w Toronto. Niegdyś była to najwyższa budowla na świecie (553,33 metry), obecnie jednak została zdetronizowana przez dubajski Burdż Chalifa.

Wieża CN to najbardziej charakterystyczny punkt w Toronto. Widać ją z każdej części miasta, a także daleko poza jego granicami - służy ona więc za swoisty drogowskaz. Natomiast z wieży w pogodny dzień można dostrzec wodospad Niagara. Jest niezaprzeczalną wizytówką tego miasta oraz znaczącą i często odwiedzaną atrakcją turystyczną.

Budowa wieżowca

Wieża została zaprojektowana przez lokalne firmy architektoniczne - John Andrews Architects i Webb Zerafa Menkes Housden Architects, kanadyjskie firmy także wybudowały ten obiekt. Została ona umiejscowiona u styku trzech dzielnic: Financial District, Entertainment District i Harbourfront. Projektanci nie planowali wznosić aż tak wysokiej budowli, ani bić rekordu wysokości. Jednak okoliczne drapacze chmur, które powstawały w tamtym czasie sprawiły, że sygnał telewizyjny nie był precyzyjny i architekci postanowili ją podwyższyć. Prace budowlane rozpoczęto w 1973 roku. Wieżę utrzymują trzy wielkie betonowe „nogi”, których powstawanie nie mogło być przerywane. Przez 365 dni w roku, 24 godziny na dobę, budowniczy lali beton, tworząc fundamenty budynku. Według danych, zużyto 40 523,8 m³ betonu. Natomiast 103-metrowy maszt obiektu był składany z kilkudziesięciu części, łączonych za pomocą latającego dźwigu. Ciekawostką jest fakt, iż budowniczy, którzy wznosili ten element byli traktowani przez lokalną społeczność jak bohaterowie – brali oni udział w czymś niezwykłym, co sprawiało, że byli wychwalani. 2 kwietnia 1975 roku, kiedy układano ostatni element masztu, wielu mieszkańców Toronto wyszło na ulice, aby na własne oczy zobaczyć ten ważny dla ich miasta moment – ukończenie niezwykłej budowli. W późniejszych latach wieża była jeszcze modernizowana – szczególnie pod kątem turystycznym. Wyposażono ją w kawiarnie, centra edukacyjne i inne ciekawe atrakcje dla odwiedzających.

Własność

Budowla była wznoszona przez przedsiębiorstwo kolejowe Canadian National. Od tej firmy pochodzi także skrót w nazwie wieży – CN. Jednak w 1995 roku została sprzedana dla Canada Lands Company. Z tej okazji zmieniono nazwę budowli na Canada’s National Tower, tym samym zachowując skróconą nazwę w niezmienionej formie. Co więcej, wieża nie może być już ponownie sprzedana dla kogoś innego. Aktualnie jednak jest dzierżawiona przez TrizecHahn Corporation.

Atrakcje

CN Tower jest ogromną atrakcją Toronto. Według statystyk co roku przyjmuje ona około 2 miliony turystów. Już sam przejazd na górę wieży jest fascynujący, a to za sprawą przeszklonej windy, która sunie w górę pokonując w ciągu sekundy aż 6 metrów. Można więc łatwo policzyć, że na wysokość 346 metrów wjechać można w niecałą minutę.

Na wysokości 351 metrów znajduje się restauracja „360 Restaurant”. Niesamowite jest w niej to, że jest obrotowa – wykonuje pełen obrót w 72 minuty. Można zatem obejrzeć całą panoramę miasta nie odchodząc od stolika. Owa restauracja ma również najwyżej położoną piwnicę winną na świecie. Podobną atrakcją jest również Sky Pod, czyli znajdująca się na wysokości 447 metrów galeria obserwacyjna. Atrakcją dla turystów jest jeszcze przeszklona podłoga, umieszczona na 342 metrach wysokości.

Wieża CN jest idealnym miejscem do bicia różnego rodzaju rekordów oraz wykonywania kaskaderskich wyczynów. Służą ku temu schody, które liczą 2579 stopni. Nie są one jednak używane codziennie, a otwierane na szczególne wydarzenia. Jedną z takich okazji jest słynny bieg charytatywny United Way.

Ekstremalnym przeżyciem może być też moment, kiedy przy większym wietrze czuć jak konstrukcja porusza się. Kołysanie wyczuwa się już przy powiewie osiągającym 60 km/h, a przy 190 km/h odchylenia osiągają nawet 30 cm.

Wieża CN, to niezaprzeczalnie bardzo charakterystyczny obiekt w Toronto. Każdy, kto odwiedził ją choć raz, nie ma wątpliwości, iż warto było. Budowla jest z pewnością sukcesem architektonicznym i ukazaniem ogromnych możliwości budowlanych.